از تو به عشق رسیده ام
به سان مسافری
که ناگهان
به مقصد می رسد…
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
زندگی عـــــشــــق عــــجــــــب زنــــــدگیـــــــست
زنده که عــــــاشــــق نـــــــبـــــــود , زنـــــده نیست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
من آدم
تو حوا
بیا
جهانی دیگر آغاز کنیم!
لبخند بزن
بگو سیـــــــــــــــــب...!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چشمان تو
حروف را بی استفاده می کند
کافی ست نگاه کنی
و فارسی ساکت شود
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
شاید تکراری باشد
ولی
گاهی ، بعضی چیزها
ارزش هزاران بار تکرار را دارند
تکرار می کنم ، تکرار می کنم : دوستت دارم...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بی شک جهان را به عشق کسی آفریده اند ،
چون من که آفریده ام از عشق
جهانی برای تو !
از : حسین پناهی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گریه هایم بی صداست
عشق من بی انتهاست
ردپای اشکهایم را بگیر
تا بدانی جایگاه عشق کجاست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آسمان وقف نگاهت گل من، مانده ام چشم به راهت گل من، هر كجا هستی و باشی گویم، كه خدا پشت و پناهت گل من
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گیسوانت در باد
سرچشمه تمام رودهای زمیننند
و سبزی چشمهات
سیمای جنگلی ست
كه بازوان زمستان را
شرمنده می كند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مثل مهتاب که از خاطر شب میگذرد
هر شب آهسته از آفاق دلم میگذری
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
وقتی کسی به دل نشست نشستنش مقدسه
حتی اگه نخواهدت نفس کشیدنش بسه...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گل عشق تو هستم شبنمم باش
دلم دنیای زخمه مرهمم باش
ز درد بی كسی قلبم شكسته
تو شهر بی كسی ها همدمم باش
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
من نیز گاهی به آسمان نگاه میكنم
دزدانه در چشم ستارگان
نه به تمامی آنها
تنها به آنها كه شبیه ترند به چشمان تو
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اى كاش ماه من میدونست كه بین اینهمه ستاره و سیاره فقط یكیشون مشتریست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
وقتى آدم همه چیزشو توى زندگى از دست میده ، توى بهترین قسمت زندگیش قرار داره، چون ازون به بعد فقط میتونه پیشرفت كنه...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
روزه ی هجر تو از پای بینداخت مرا / كی شود با رطب روی تو افطار كنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دوستى، فصل قشنگیست پر از لاله سرخ / دوستى، تلفیق شعور من و توست / دوستى،رنگ قشنگیست به رنگ خدا / دوستى، حس عجیبیست میان من و تو
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلم در دیدن رویت همیشه میكند فریاد / به یاد اولین دیدار كه مهرت در دلم افتاد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اى كاش ماه من میدونست كه بین اینهمه ستاره و سیاره فقط یكیشون مشتریست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
وقتى آدم همه چیزشو توى زندگى از دست میده ، توى بهترین قسمت زندگیش قرار داره، چون ازون به بعد فقط میتونه پیشرفت كنه...